Mavi Karanlık

Maviyi,gökyüzünü, okyanusu,sonsuzluğu herkes sever dedi bi gün bi dost ve ekledi; Asıl cesaret siyahı,karanlığı,geceyi sevebilmekte. Sen hiç gece bitecek gün ağaracak diye hüzünlendin mi ? Karanlık kaybolacak diye tüm perdeleri çekip ışığı evine kabul etmediğin oldu mu ? Gündüzü,aydınlığı herkes sever bi farklılık yapıp karanlığı sevebildin mi sen ? Herkesin sevdiğini sevmek kolay zor olanı sevebildin mi hiç ? Gecenin gizeminde yaşayabildin mi sevdanı ? Yada senin sevdan gecenin gizemine miydi zaten ? Karanlıktan korkarım ben dedim. Gecenin gizeminden korkarım. Geceyi sevemedim hiç. Ama dünyası gece kadar karanlık gece kadar gizemli bir adamı sevdim ben. Benim için en zoru oydu hep onu sevdim ben. Asla vazgeçmedim. Gecenin karanlığında da günün maviliğinde de sevdim onu. Ve ben sorarım şimdi gecenin gizemine sevdalanan sen mi yoksa kendisi gece kadar gizemli ve karanlık bi dünyaya sahip adama sevdalanan ben mi daha cesuruz ?